“Dit is een automatische vertaling. Als u ons wilt helpen deze te corrigeren, kunt u een e-mail sturen naar contact@nazareneisrael.org.”
Hoewel velen geloven dat verjaardagsfeesten onschadelijk zijn, is dit precies het tegenovergestelde van wat de Schrift leert. In feite, met de mogelijke uitzondering van Yeshua’s geboorte, viert de Schrift nooit verjaardagen.
Terwijl het Boek van Ijov (Job) ons vertelt dat Ijov een rechtvaardig man was, vertelt het ons ook dat de kinderen van Ijov hun verjaardag vierden.
Ijov (Job) 1:4-5
4 En zijn zonen gingen heen en hielden een feest in het huis van een ieder op zijn dag; en zij zonden en riepen hun drie zusters op om met hen te eten en te drinken.
5 En het was alzo, als de dagen van hun feesten voorbij waren, dat Ijov ze stuurde en ze apart zette, en ‘s morgens vroeg opstond, en brandoffers offerde naar het aantal van hen allen; want Ijov zei: “Het kan zijn dat mijn zonen gezondigd hebben, en Elohim in hun hart verloochend hebben”. Zo deed Ijov het voortdurend.
Merk op dat in plaats van ons te vertellen dat deze verjaardagsfeesten een goede zaak waren, zien we dat Ijov moeite deed om zich op te offeren voor zijn kinderen, omdat hij bang was dat hun beslissing om hun eigen verjaardag te vieren een zonde zou kunnen zijn geweest, en dat het ook een aanwijzing zou kunnen zijn geweest dat Ijovs zoon Elohim in hun hart had verloochend.
Jahweh stond Satan toe om Ijovs kinderen te vermoorden.
Ijov (Job) 1:18-19
18 Terwijl hij nog sprak, kwam er ook een ander en zei: ‘Uw zonen en uw dochters aten en dronken wijn in het huis van hun oudste broer;
19 En zie, er kwam een grote wind (d.w.z. een grote Geest) uit de woestijn, en sloeg de vier hoeken van het huis in, en hij viel op de jonge mannen, en zij zijn dood; en ik ben alleen ontsnapt om het u te vertellen.”
Is het mogelijk dat de reden waarom Jahweh Satan het leven van Ijovs kinderen liet nemen, juist was omdat het verlangen om verjaardagen te vieren echt duidt op een verkeerde geestelijke toestand? Is het mogelijk dat het vieren van je verjaardag echt betekent dat je jezelf in je hart verheft, en dat Ijov het verheffen van jezelf in je hart gelijkstelt met het afstand doen van Elohim?
Mattityahu (Mattheus) 22:37-40
37 Jesjoea zei tegen hem: “Je zult Yahwehim liefhebben met heel je hart, met heel je ziel en met heel je verstand.
38 Dit is het eerste en grote gebod.
39 En de tweede is als volgt: ‘Je zult je naaste liefhebben als jezelf.
40 Aan deze twee geboden hangen alle Wet en de Profeten.”
Het eerste en het grote gebod is om Jahweh onze Elohim met heel ons hart, onze ziel en ons verstand lief te hebben; en het tweede is zoals het is: dat we onze buren liefhebben als onszelf. Maar als de zonen van Ijov echt toegewijd waren aan het liefhebben en dienen van Jahweh en het opbouwen van zijn koninkrijk met al hun harten, zielen en geesten, waarom zouden ze dan überhaupt de tijd hebben willen nemen om hun verjaardag te vieren? Wat doet het voor Yahweh? En hoe bevordert dit zijn koninkrijk?
De farao vierde zijn eigen verjaardag.
B’reisblad (Genesis) 40:20
20 En het geschiedde op den derden dag, die Farao’s verjaardag was, dat hij een feest maakte voor al zijn knechten; en hij hief het hoofd van de hoofdboter en het hoofd van de hoofdbakker onder zijn knechten op.
De farao is echter niet ons voorbeeld; en we worden niet verondersteld te lopen zoals de Egyptenaren lopen.
Koning Herodes vierde ook zijn eigen dag. Maar nogmaals, koning Herodes is niet ons voorbeeld, en dit verjaardagsfeest leidde tot de dood van Yochanan haMatbil (Johannes de Doper).
Marqaus (Mark) 6:21-24
21 En als er een geschikte dag kwam, dat Herodes op zijn verjaardag een avondmaal maakte voor zijn heren, en de hoge oversten, en de hoofdmannen van Galilea;
22 En toen de dochter van Herodes zelf binnenkwam en danste, behaagde zij Herodes en degenen die met hem aan het spijsverband zaten; en de koning zei tot de jonkvrouw: “Vraag van mij wat je wilt, en ik zal het je geven”.
23 En hij zwoer haar: ‘Wat u ook van mij vraagt, ik zal het u geven, tot de helft van mijn koninkrijk’.
24 En zij ging naar buiten en zei tot haar moeder: “Wat zal ik vragen?”. En ze zei: “Het hoofd van Yochanan haMatbil (Johannes de Doper).”
Toen hij nog leefde, vertelde Yochanan haMatbil ons iets heel belangrijks. Hij vertelde ons dat hij, om de wil van de Vader te kunnen doen, moest afnemen.
Yochanan (Johannes) 3:30
30 Hij moet stijgen, terwijl ik moet dalen.
Wat betekent het dat om de wil van de Vader te doen, Yochanan moest afnemen? En wat betekent dit voor ons? Moeten we ook afnemen, om de wil van Jahweh in ons leven te doen? En zo ja, hoe ziet dat eruit?
De menselijke natuur is erg trots. Het is de aard van de mens om hoger in zijn schoenen te willen staan dan hij zou moeten, en daarom waarschuwde de apostel Shaul ons dat we niet hoger in onze schoenen moeten staan.
Romim (Romeinen) 12:3
3 Want ik zeg, door de gunst die mij gegeven is, aan iedereen die onder u is, om niet hoger te denken dan hij zou moeten denken, maar om nuchter te denken, want Elohim heeft aan ieder een zekere mate van geloof gegeven.
Shaul instrueerde ons om een nederige geest te hebben.
Philipim (Filippijnen) 2:3
3 Laat niets gebeuren door egoïstische ambitie of verwaandheid, maar laat ieder in nederigheid anderen beter waarderen dan zichzelf.
Een van de redenen waarom de meeste kinderen zo graag een verjaardag vieren is dat de meeste kinderen graag in het middelpunt van de belangstelling staan. Het vlees vindt het erg prettig om verheven te zijn. Hoewel we misschien denken dat het het beste is om kinderen hun verjaardag te laten vieren, om het ‘uit hun systeem te halen’, moeten we onze kinderen opvoeden op de manier waarop ze moeten gaan, zodat ze op latere leeftijd niet van het juiste pad afwijken.
Mishle (Spreuken) 22:6
6 Leid een kind op in de weg die het moet gaan, en als het oud is, zal hij er niet van afwijken.
Een van de moeilijkere onderdelen van het correct opvoeden van kinderen is hen te leren, zachtjes, liefdevol en na verloop van tijd, zich steeds minder te richten op wat ze willen, en zich steeds meer te richten op de wil van Jahweh voor hen, en op de behoeften van anderen. Dit leerproces kan jaren duren, maar het is de kwintessens van het helpen van kinderen om te groeien tot volwassen, stabiele volwassenen. Alleen volwassenen die in staat zijn om trots, ego en egoïsme weg te stoppen, zijn in staat om het soort stabiele relaties aan te gaan dat nodig is om gezonde kinderen op te voeden.
Israël is eigenlijk maar één grote uitgebreide familie, en we worden allemaal geroepen om ons eerst bewust te zijn van onze aangeboren egoïstische neigingen, en dan aan hen te sterven, zodat we beter zijn wil voor ons kunnen zoeken (in plaats van onze eigen wil).
Anton LaVey, de hedendaagse stichter van de Kerk van Satan, vertelt ons dat de hoogste van alle feestdagen in de satanische religie de eigen verjaardag is.
“De hoogste van alle feestdagen in de Satanische religie is de datum van de eigen verjaardag. Dit is in directe tegenspraak met het heilige der heilige dagen van andere religies, die een bepaalde god, die in een antropomorfe vorm naar eigen beeld is geschapen, vergoddelijken en daarmee laten zien dat het ego niet echt begraven is”.
De Satanische Bijbel (Anton Szandor LaVey, [Air] Boek van Lucifer – De Verlichting, Avon Boeken, 1969, Ch XI, Religieuze Feestdagen, p. 96).
LaVey beweert dat de reden dat de godheden van andere religies een menselijke vorm hebben, is dat mensen graag hun eigenschappen op hun godheden projecteren, wat hij als bewijs neemt dat niemands ego ooit echt begraven is. Volgens zijn redenering, aangezien niemands ego ooit echt begraven is, is het logisch dat men zich realiseert dat het de aard van alle vlees is om het zelf te willen aanbidden (d.w.z. om egoïstisch te zijn), en dan gewoon toe te geven aan zijn driften.
We zouden dit denkproces kunnen omdraaien en zeggen dat het verlangen om de eigen verjaardag te vieren weliswaar als een indicator dient dat men nog steeds zijn eigen ik wil verheffen, en dat dit verlangen weliswaar een overwinning voor de Kwade vertegenwoordigt, maar dat dit niet dient als een rechtvaardiging om toe te geven aan zijn driften. We zouden eerder tot Jahweh moeten bidden voor hulp bij het beheersen van onze egoïstische driften, en ook bij het bevrijden ervan (met Zijn hulp).
Yeshua is waarschijnlijk op de eerste dag van het Loofhuttenfeest geboren, maar noch Hij, noch een van Zijn apostelen zijn ooit als zijn verjaardag geregistreerd. Yeshua en Zijn apostelen gingen gewoon door met het vieren van Yahweh’s festival zoals ze altijd deden, en dus bleef de focus liggen op het houden van Yahweh’s festivals, en niet op het vieren van iemands verjaardag (zelfs niet Jesjoea’s).
Dus terwijl er geen duidelijk gebod is om onze verjaardagen niet te vieren, laten we niet vergeten dat de rechtvaardige man Iyob (Job) vreesde dat de verjaardag van zijn zonen een teken was dat zijn zonen hadden gezondigd, en Elohim verachtte in hun hart.
Laten we ook niet vergeten dat Koning Salomo, die tenminste ooit de wijste man was die ooit had geleefd, ons vertelt dat niet alleen een goede naam beter is dan kostbare olie, maar dat de dag van iemands dood beter is dan de dag van iemands geboorte.
Qohelet (Prediker) 7:1
1 Een goede naam is beter dan kostbare olie; en de dag van de dood (is beter) dan de dag van de geboorte.
Als dit het geval is, waarom zouden we dan onze verjaardagen vieren? Of waarom zouden we elke dag vieren dat onze Meester ons niet heeft bevolen om te vieren?
Als we echt van onze man houden, waarom besteden we dan niet al onze tijd aan het focussen op Hem, en op Zijn volk, in plaats van op onszelf?
