“Dit is een automatische vertaling. Als u ons wilt helpen deze te corrigeren, kunt u een e-mail sturen naar contact@nazareneisrael.org.”
In Psalm 7:17 vertelde David ons dat hij lof zong voor de naam van Jahweh Most High.
Tehillim (Psalmen) 7:17
17 Ik zal Jahweh prijzen volgens Zijn gerechtigheid, en zal lof zingen voor de naam Jahweh Most High.
De Psalmen vertellen ons dat Jahweh ingesteld op hoge degenen die weten (en een beroep doen op) Zijn naam.
Tehillim (Psalmen) 91:14-16
14 “Omdat hij zijn liefde op Mij heeft gevestigd, zal ik hem daarom afleveren. Ik zal hem op de hoogte brengen, want hij heeft mijn naam gekend.
15 Hij zal mij oproepen en ik zal hem antwoorden. Ik zal met hem in de problemen zitten; Ik zal hem afleveren en hem eren.
16 Met een lang leven zal ik hem bevredigen en hem mijn zaligheid tonen.
Joel vertelt ons dat wanneer een grote toekomstige ramp komt op Israël, wie een beroep doet op de naam van Jahweh zal worden gered.
Yoel (Joel) 2:32a
32a En het zal geschieden dat wie de naam Jahweh roept gered zal worden.
Zacharia vertelt ons dat Jahweh degenen redt die zijn naam roepen in tijden van nood.
Zacharia 13:9
9 “Ik zal het een derde door het vuur brengen, zal ze verfijnen als zilver wordt verfijnd, en ze testen als goud wordt getest. Ze zullen een beroep doen op Mijn naam, en ik zal ze beantwoorden. Ik zal zeggen: “Dit is Mijn volk.” en ieder zal zeggen: “Jahweh is mijn Elohim.”
Steeds weer vertelt Jahweh ons dat Hij degenen zal redden die zijn naam roepen. Daarom is het niet logisch dat we er een beroep op doen? En hoe kunnen we er een beroep op doen, tenzij we weten wat het is?
Echter, voordat we praten over wat Jahweh’s naam is, laten we praten een beetje meer over wat een ‘naam’ is, in het Hebraïsche denken. Net als in het Engels is je ‘naam’ niet alleen het fysieke geluid, maar ook iemands reputatie. Hier is hoe Strong’s Hebreeuwse Concordantie definieert:
OT:8034 shem (schande); een primitief woord [misschien eerder van OT:7760 door het idee van duidelijke en opvallende positie; vergelijk OT:8064]; benaming, als teken of gedenkteken van individualiteit; door implicatie eer, gezag, karakter:
KJV – basis, [in-] bekendheid [-ous], genoemd (-d), bekendheid, rapport.
De Schrift vertelt ons dat we een goede naam willen behouden, omdat het onze reputatie is voor de wereld.
Tehillim (Spreuken) 22:1
1 Een goede naam moet eerder dan grote rijkdom worden gekozen; liefdevolle gunst in plaats van zilver en goud.
Het Hebreeuwse woord voor ‘naam’ is ‘shem’ (שֵׁם). Dezelfde medeklinkers worden echter ook gebruikt in twee andere nauw verwante woorden, ‘put’ (“sahm” שִֹם) en ‘hemelen’ (“shamayim” שָּׁמַיִם). Let op het woord speelt gebouwd recht in het Hebreeuws, zoals we lezen dat Jahweh vertelde Aharon en zijn zonen te zetten (שִֹם) Zijn hemelse (שָּׁמַיִם) naam (שֵׁם) op de kinderen van Israël, als een zegen voor hen.
Bemidbar (Nummers) 6:22-27
22 En Jahweh sprak met Moshe, zeggende:
23 “Spreek tot Aharon en zijn zonen en zeg: “Dit is de manier waarop u de kinderen van Israël zult zegenen. Zeg tegen hen:
24 “Jahweh zegene u en houdt u;
25 Jahweh laat Zijn gezicht op u schijnen en wees genadig voor u;
26 Jahweh verheft zijn gelaat op u en geeft u vrede.”
27 “Zo zullen zij Mijn naam op de kinderen van Israël zetten, en ik zal hen zegenen.”
De verheerlijking en de verheerlijking van Zijn naam is zo belangrijk voor Hem dat Hij farao ophief, zodat Zijn naam zou worden verheerlijkt wanneer farao werd neergeworpen.
Shemote (Exodus) 9:16
16 Maar inderdaad heb ik jullie opgevoed, opdat ik Mijn macht in jullie mag tonen en dat Mijn naam in de hele aarde verklaard kan worden!
Dit is precies wat er gebeurd is. Meer dan drieduizend jaar nadat Jahweh Farao neerwierigde, hoort de wereld nog steeds hoe het gebeurde in films als ‘De Tien Geboden’ en ‘Prins van Egypte’. Dus nogmaals, als Jahweh’s naam zo belangrijk voor Hem is dat Hij zelfs grote koningen opheft en ze dan neerwerpt zodat Zijn naam zal worden verheerlijkt, moeten we dan niet alleen weten wat Zijn naam is, maar ook voorzichtig zijn om Hem er bij te roepen?
In de Tanach (het ‘Oude’ Verbond) zien we hoe oude Israëlieten het verlangen van de Schepper probeerden te eren dat Zijn naam bekend zou zijn door het te gebruiken in alledaagse groeten. Bijvoorbeeld, de Nieuwe King James Versie vertelt ons:
Wortel (Ruth) 2:4
4 Zie, Boaz kwam uit Bethlehem en zei tot de reapers: “Jahweh ben met u!”
En zij antwoordden hem: “Jahweh zegene u!”
We kunnen duidelijk zien dat Jahweh’s naam werd gebruikt in alledaagse groeten terug in Tanach tijden. We zien ook dat mannen jahweh’s naam in Torah tijden.
B’reisheet (Genesis) 12:8
8 En hij verhuisde van daar naar de berg ten oosten van Bethel, en hij gooide zijn tent met Bethel in het westen en Ai in het oosten; daar bouwde hij een altaar voor Jahweh en riep de naam van Jahweh.
Dus hoe is het dat we gingen van het gebruik van Jahweh’s naam in alledaagse groeten (in de oudheid) hoe het nu is, dat mannen ofwel niet weten Jahweh’s naam, of ze wordt verteld niet te gebruiken?
Het derde gebod zegt ons heel expliciet om Jahweh’s naam niet voor niets te nemen. De meeste mensen zijn bekend met een vertolking vergelijkbaar met hoe de New King James Version zet het, met de naam ‘Lord’ in plaats van Jahweh’s naam:
Shemote (Exodus) 20:7
7 “U zult de naam van De Heer uw God niet voor niets aannemen, want De Heer zal hem niet schuldloos houden, die Zijn naam voor niets aanneemt.”
NKJV
Is het echter goed om de naam ‘Lord’ te gebruiken in plaats van Jahweh? Veel gelovigen weten dat het gebod om Zijn naam niet voor niets te nemen betekent ‘niet vals te zweren’, en ook ‘zijn naam niet op een oneerbiedige manier te gebruiken’. Echter, er is ook een dieper niveau van betekenis hier.
Het woord ‘ijdel’ is Strong’s OT #7722, ‘lashav’ (לשוע) Strong’s vertelt ons dat dit woord ‘desolating’ betekent. Dit kan gebeuren wanneer iets wordt laten ‘liggen in puin,’ of wanneer het is ‘nutteloos gemaakt,’ misschien door misleiding.
Strong’s OT:7723 shav’ (shawv); of shav (shav); van hetzelfde als OT:7722 in de zin van desolating; kwaad (als destructief), letterlijk (ruïne) of moreel (vooral bedrog); figuurlijk afgoderij (als vals, subjectief), nutteloosheid (als misleidend, objectief; ook adverbially, tevergeefs):
Als we bereid zijn om het te accepteren, wat dit laat zien is dat het derde gebod is niet alleen een gebod niet om de Goddelijke Naam niet te misbruiken. Integendeel, het beveelt ons ook niet toe te staan dat de Goddelijke Naam ‘desolaat’ wordt, om ‘in puin te liggen’, of om ‘nutteloos’ te worden door gebrek aan gebruik, of door een misleiding. Echter, als we bereid zijn om het te accepteren, dit is precies wat veel gelovigen doen, misschien volledig onbewust of onbedoeld.
Dit punt kan moeilijk te herkennen zijn wanneer we de Schrift in het Engels lezen, omdat de Engelse betekenissen de neiging hebben om de ware betekenissen in het Hebreeuws te camoufleren. Echter, wanneer we de Schrift in het oorspronkelijke Hebreeuws bestuderen, vinden we dat niet alleen de naam van de Schepper niet ‘Heer’ is – maar dat ‘Heer’ een andere betekenis heeft (en geen goede). Zoals we later zullen zien, is ‘de Heer’ een heel andere godheid.
| Jeremia 23:26-27 26 Hoe lang zal dit zijn in het hart van de profeten die profeteren ligt? Zij zijn inderdaad profeten van het bedrog van hun eigen hart, 27 die mijn volk mijn naam proberen te laten vergeten door hun dromen die iedereen zijn buurman vertelt, omdat hun vaders mijn naam voor Baal vergaten. |
26 עַד מָתַי הֲיֵשׁ בְּלֵב הַנְּבִאִים נִבְּאֵי הַשָּׁקֶר | וּנְבִיאֵי תַּרְמִת לִבָּם: 27 הַחֹשְׁבִים לְהַשְׁכִּיחַ אֶת עַמִּי שְׁמִי בַּחֲלוֹמֹתָם אֲשֶׁר יְסַפְּרוּ אִישׁ לְרֵעֵהוּ | כַּאֲשֶׁר שָׁכְחוּ אֲבוֹתָם אֶת שְׁמִי בַּבָּעַל |
Jeremia vertelt ons dat onze vaders Jahweh’s naam vergeten zijn voor de naam van de oude Kanaänitische godheid Ba’al (בָּעַל). Zoals we zullen zien, betekent de naam Ba’al precies ‘heer’.
OT:1168 Ba’al (bah’-al); hetzelfde als OT:1167; Baal, een Fenicische godheid: -Baal, (meervoud) Baalim.
Als we de referentie opzoeken op OT:1167, zien we dat de naam Ba’al ‘heer’ kan betekenen.
OT:1167 ba’al (bah’-al); van OT:1166; een meester; vandaar, een echtgenoot, of (figuurlijk) eigenaar (vaak gebruikt met een ander zelfstandig naamwoord in wijzigingen van deze laatste zin):
KJV – boogschutter, babbelaar, vogel, kapitein, chief man, verbonden, moeten doen, dromer, degenen aan wie het verschuldigd is, woedend, degenen die worden gegeven aan het, groot, harig, hij dat heeft, hebben, ruiter, man, heer, man, getrouwd, meester, persoon, gezworen, ze van.
Ba’al is een (בַּעַל) term die vaak wordt gebruikt voor elke meester, eigenaar of ‘heer’ van een huis. Bijvoorbeeld, in Exodus 22:8, de ‘heer van het huis’ is de “ba’al ha-beit” (בַּעַל הַבַּיִת)
| Exodus 22:8 8 Als de dief niet wordt gevonden, dan zal de heer van het huis aan de rechters worden gebracht om te zien of hij zijn hand in de goederen van zijn buur heeft gezet. |
7 אִם לֹא יִמָּצֵא הַגַּנָּב וְנִקְרַב בַּעַל הַבַּיִת אֶל הָאֱלֹהִים | אִם לֹא שָׁלַח יָדוֹ בִּמְלֶאכֶת רֵעֵהוּ |
Maar als Ba’al is een gemeenschappelijke titel voor een meester of een eigenaar, waarom doet Jahweh niet willen dat we deze titel te gebruiken met betrekking tot Hem? Het is omdat het niet Zijn naam is.
Jahweh’s naam is niet ‘Meester’, ‘Heer’ of ‘God’ net zo min als ‘president’ of ‘premier’ is de naam van een mens. Hoewel we misschien denken dat we respectvol zijn om een man ‘Mister President’ te noemen, als hij ons dan vraagt om hem bij zijn naam te noemen (in plaats van zijn titel), maar toch noemen we hem ‘president’ (of ‘premier’), dan tonen we hem eigenlijk gebrek aan respect, omdat we niet naar hem luisteren, noch hem gehoorzamen.
Er zijn ook andere redenen. Ba’al wordt algemeen erkend als de naam van een oude Kanaänitische godheid. Het gebruik van de naam Ba’al in verwijzing naar Jahweh is hem bij de naam van een idool noemen, maar dit is precies wat veel gelovigen doen. Aangezien ‘Heer’ betekent Ba’al, wanneer we Jahweh met de naam ‘Heer’ noemen laten we Zijn naam in puin liggen, en Zijn naam wordt nutteloos door een misleiding. Dit is wat het derde gebod ons opdraagt niet te doen.
Hosea vertelt ons ook dat onze vaders Jahweh’s naam voor Ba’al (De Heer) zijn vergeten. Dit lijkt erop te wijzen dat het twee verschillende goden zijn. Hij zegt ook dat wanneer we in het huwelijk tot Hem worden gebracht, we Hem niet langer ‘Heer’ zullen noemen, maar ‘Ishi’ (Mijn Man).
| Hoshea 2:16-17 16 “En het zal in die dag zijn,” zegt Jahweh, “Opdat u Mij ‘Ishi’ (Mijn Man) zult noemen en mij niet langer ‘Mijn Heer’ (Mijn Heer) zult noemen, 17 Want ik zal uit haar mond de namen van de Baals nemen, en zij zullen niet meer door hun naam herinnerd worden. |
18 וְהָיָה בַיּוֹם הַהוּא נְאֻם יְהוָה תִּקְרְאִי אִישִׁי | וְלֹא תִקְרְאִי לִי עוֹד בַּעְלִי: 19 וַהֲסִרֹתִי אֶת שְׁמוֹת הַבְּעָלִים מִפִּיהָ | וְלֹא יִזָּכְרוּ עוֹד בִּשְׁמָם |
Jahweh wil niet dat Zijn bruid Hem ‘Baal’ noemt. Hij wil dat Zijn bruid Hem ‘Ishi’ (Mijn Man) noemt, omdat er meer intimiteit in deze naam zit.
Dus als onze Schepper niet graag ‘Heer’ genoemd wordt, wat is dan de naam van onze Schepper? We moeten zeker weten wat Zijn naam is, als we Zijn naam willen prijzen en het in de hele aarde bekend willen maken.
Er is een argument dat de naam van de Schepper “Ik ben” is en er zijn ook argumenten voor andere spellingen en uitspraken voor de naam van de Schepper. Echter, Jahweh vertelt ons dat Zijn naam is Jahweh. Hij vertelt ons dat dit voor altijd Zijn naam is, en dat het een gedenkteken is voor al onze generaties.
| Exodus 3:15 15 Bovendien zei Elohim tot Moshe: “Zo zult u tegen de kinderen van Israël zeggen: ‘Jahweh Elohim van uw vaders, de Elohim van Avraham, de Elohim van Yitzhak, en de Elohim van Jaakov, heeft mij naar u gestuurd. Dit is Mijn naam voor altijd, en dit is Mijn gedenkteken voor alle generaties. |
15 וַיֹּאמֶר עוֹד אֱלֹהִים אֶל מֹשֶׁה כֹּה תֹאמַר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל יְהוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתֵיכֶם אֱלֹהֵי אַבְרָהָם אֱלֹהֵי יִצְחָק וֵאלֹהֵי יַעֲקֹב שְׁלָחַנִי אֲלֵיכֶם | זֶה שְּׁמִי לְעֹלָם וְזֶה זִכְרִי לְדֹר דֹּר |
Herinnerend dat Hebreeuws van rechts aan linkerzijde leest, wordt de naam Jahweh gespeld Yod-Hay-Vav-Hay (יהוה). Er is geen manier om dit uit te spreken als ‘Heer.’
De meeste mainstream commentatoren hebben de uitspraak van יהוה als ‘Jehovah.’ Dit kan echter niet kloppen, want er is nooit een letter ‘J’ (of een ‘J’ geluid) in het Hebreeuws geweest.
Aangezien het derde gebod ons vertelt om Zijn naam niet in puin te laten liggen, en aangezien Jahweh ons vertelt dat Hij niemand schuldloos zal houden die Zijn naam misbruikt, is er natuurlijk een groot veel hartstochtelijk debat over hoe zijn naam precies het best wordt uitgesproken. Ik neem geen bezwaar aan met iemands persoonlijke overtuiging over hoe Jahweh’s naam moet worden uitgesproken, zolang ze hun best doen, omdat ze zich veroordeeld voelen.
Er zijn verschillende traditionele uitspraken voor יהוה de uitspraak, maar de belangrijkste uitspraken zijn ‘Jahweh’, ‘Yahuweh’, ‘Yehovah’ en anderen. Veel van de moeilijkheid komt binnen omdat de derde letter (ー) kan klinken als een “oo” (letter U), een ‘W’, of als een ‘V’, afhankelijk van de context.
י Brief Yod. Klinkt als “yee”
ה Brief Hay. Klinkt als “h” (H)
ו Brief Vav. Klinkt als ‘oo’, ‘w’, of ‘v’
ה Brief Hay. Klinkt als “h” (H)
Misschien is negentig procent van alle Hebreeuwse geleerden het erover eens dat de naam יהוה correct wordt uitgesproken als ‘Jahweh’ of ‘Yahuweh’. Dit is ook hoe de Samaritanen nog steeds zijn naam uitspreken.
Afwisselend, als we geloven dat de klinker punten in de Masoretische tekst (moderne Hebreeuwse Tanach) juist zijn, dan zouden we waarschijnlijk geloven Zijn naam wordt uitgesproken ‘Yehovah’ (יְהוָה) als dit is het geluid dat de medeklinkers en klinker punten (יְהוָה) te maken.
יְ Klinkt als “yee” of “yuh”
ה Klinkt als “h” (“o” geluid wordt aangenomen)
וָ Klinkt als ‘va’
ה Laatste ‘h’ geluid (zacht)
Aangezien klinkerpunten echter pas in de Middeleeuwen in Hebreeuwse documenten verschijnen, is deze lezing zeer verdacht en kan niet worden bewezen.
Zonder klinkerpunten is Jahweh of Yahuweh de meest waarschijnlijke lezing. Echter, omdat niemand echt weet (of kan weten) precies hoe Yahweh’s naam wordt uitgesproken, neem ik geen probleem met iedereen die zich veroordeeld voelt voor een andere uitspraak. In feite kan het zijn dat Jahweh de uitspraak van Zijn naam opzettelijk vaag heeft gelaten, zodat Hij kon zien hoe Zijn volk met elkaar omgaat wanneer er een belangrijk punt van onenigheid is.
De naam van de Messias
De Schrift vertelt ons ook dat er slechts één naam onder de Hemel onder de mensen wordt gegeven, waardoor mensen gered moeten worden.
Ma’asim (Handelingen) 4:12
12 Noch is er redding in een andere, want er is geen andere naam onder de hemel gegeven onder de mensen waardoor we gered moeten worden.
In het Westen wordt onze Messias vaak ‘Jezus Christus’ genoemd. De titel ‘Christus’ is echter geen Hebreeuwse term. Aangezien de Grieken buitenlandse elohim (g-ds) in hun pantheon hebben opgenomen, en aangezien het imperium van Alexander helemaal tot India was uitgebreid, is er enige speculatie dat de term ‘Christus’ misschien een afleiding van ‘Krishna’ kan zijn, een hindoeïstische oorlogsgod.
De Hebreeuwse term voor Messias is ‘Mashiach’ (מְשִׁיחַ), en het verwijst naar iemand die is gezalfd voor een specifieke taak of rol. Koning David en koning Shaul waren ook gezalfde.
| 1 Samuël 26:16 16 Dit ding dat u hebt gedaan is niet goed. Terwijl Jahweh leeft, verdien je het om te sterven, omdat je je meester niet bewaakt hebt, Jahweh is gezalfd. |
16 לֹא טוֹב הַדָּבָר הַזֶּה אֲשֶׁר עָשִׂיתָ חַי יְהוָה כִּי בְנֵי מָוֶת אַתֶּם אֲשֶׁר לֹא שְׁמַרְתֶּם עַל אֲדֹנֵיכֶם עַל מְשִׁיחַ יְהוָה |
Engels sprekenden hebben de neiging om weinig nadruk te leggen op woorden en hun geluiden, meestal geloven dat namen zijn over het algemeen irrelevant: Shakespeare zei dat “Een roos door een andere naam ruikt net zo zoet.” Dit is echter niet Schriftuurlijk. In het Hebraïsche denken zijn woorden en hun geluiden erg belangrijk, want het was door woorden die de Schepper de wereld tot stand heeft gebracht. In de wetenschap wordt ‘String Theory’ nu gebruikt om uit te leggen hoe alle materie in wezen alleen maar energie is die resoneert op bepaalde frequenties: met andere woorden, bij verschillende sonische trillingen. Als men de specifieke frequentie verandert de energie resoneert bij, neemt de energie een verschillende vorm aan. Met andere woorden, als men het geluid verandert, verandert men de aard van de zaak. En dat geldt ook voor de naam van de Messias.
De naam ‘Jezus’ kan niet de echte Hebreeuwse naam van de Messias zijn, want er is nooit een letter ‘J’ (of een ‘J’ geluid) in de Hebreeuwse taal geweest. Maar als er maar één naam onder de hemel onder de mensen staat waarmee we gered moeten worden, wat is dan die naam?
Hebreeën geven normaal gesproken hun kinderen Schriftuurlijke namen, en er zijn twee interessante typefouten in de King James Version die ons laten zien dat de Messias eigenlijk dezelfde naam kreeg als Jozua de zoon van Nun, omdat ze de naam ‘Jezus’ gebruiken om te verwijzen naar dingen die Jozua de zoon van Nun deed.
Ma’asim (Handelingen) 7:45 KJV
45 Welke ook onze vaderen die na kwam binnen gebracht met Jezus [sic] in het bezit van de heidenen, die God drave uit voor het gezicht van onze vaders, tot de dagen van David.
Kjv
Ivrim (Hebreeën) 4:8 KJV
8 Want als Jezus [sic] hen rust had gegeven, dan zou hij daarna niet over een andere dag hebben gesproken.
KJV
Beide passages gebruiken de naam ‘Jezus’, maar ze spreken over dingen die betrekking hebben op het levensverhaal van Jozua, de zoon van Nun. Echter, aangezien de vertalers die de hernieuwde Covenant geschriften nam uit de oorspronkelijke Hebreeuwse en / of Aramees (en zet ze over in het Grieks) waarschijnlijk had zeer weinig kennis van de Tanach (‘Oude’ Covenant), ze waarschijnlijk zag de verwijzing naar Joshua als een verwijzing naar de Messias.
Yehoshua, de zoon van Nun, kreeg oorspronkelijk de naam ‘Hoshea'(הוֹשֵׁעַ),wat ‘redding’ betekent (Nummers 13:8, 16). Moshe (Mozes) noemde Hoshea echter ‘Yah-Hoshea’ (יְהוֹשׁוּעַ). Deze naam betekent een aantal verschillende dingen, waaronder ‘Yahuweh saves’ en ‘de redding van Yahuweh’.
| Nummers 13:16b 16b En Moshe noemde Hoshea de zoon van Non, Yehoshua. |
16 וַיִּקְרָא מֹשֶׁה לְהוֹשֵׁעַ בִּן נוּן יְהוֹשֻׁעַ: |
Merk op toen Moshe omgedoopt tot Hoshea ‘Yah-Hoshea,’ de klinkers allemaal veranderd. ‘Yah’ werd ‘Yeh’, en ‘Hoshea’ werd ‘Hoshua.’ Maar omdat hebreeuwse grammatica anders werkt dan de Engelse grammatica, betekent deze naam nog steeds ‘Yahuweh saves’, of ‘the salvation of Yahuweh’.
Hebreeën vaak verkorten namen omdat ze prijs economie van inspanning. Joshua’s naam is slechts twee keer in zijn volledige zes lettervorm (יְהוֹשׁוּעַ) gespeld. Het verschijnt een keer in Deuteronomium 3:21, en vervolgens in Rechters 2:7, waar het wordt gespeld zowel in zijn zes letter vorm (יְהוֹשׁוּעַ) en in zijn verkorte vijf letter vorm (יְהוֹשֻׁעַ). Dit toont aan dat weeën ‘koosjer’ zijn in het Hebraïsche denken.
| Rechters 2:7 7 Zo dienden de mensen Jahweh alle dagen van Jozua, en alle dagen van de oudsten die Jozua overleefden, die alle grote werken van Jahweh hadden gezien die Hij voor Israël had gedaan. |
7 וַיַּעַבְדוּ אֶת יְהוָה כֹּל יְמֵי יְהוֹשֻׁעַ | וְכֹל יְמֵי הַזְּקֵנִים אֲשֶׁר הֶאֱרִיכוּ יָמִים אַחֲרֵי יְהוֹשׁוּעַ אֲשֶׁר רָאוּ אֵת כָּל מַעֲשֵׂה יְהוָה הַגָּדוֹל אֲשֶׁר עָשָׂה לְיִשְׂרָאֵל |
Omdat de klinkerpunten veranderen, worden יְהוֹשׁוּעַ en יְהוֹשֻׁעַ beide op dezelfde manier uitgesproken.
Echter, terwijl de oude uitspraak van Joshua’s naam in de Tanach nooit veranderd, het hedendaagse gebruik van joshua’s naam deed.
Eerder zagen we hoe Israëlieten in de oudheid het derde gebod behielden (om Zijn naam niet in puin te laten liggen) door Zijn naam in groeten en zegeningen te spreken (zoals in Ruth 2:4). Verder werd het priesterschap verteld om de kinderen van Israël hardop te zegenen in Jahweh’s naam.
Bemidbar (Nummers) 6:27
22 En יהוה sprak tot Mozes, zeggende:
23 “Spreek tot Aharon en zijn zonen en zeg: “Dit is de manier waarop u de kinderen van Israël zult zegenen. Zeg tegen hen:
24 “יהוה zegene u en houd u;
25 יהוה laat Zijn gezicht op u schijnen,
En wees genadig voor jou;
26 יהוה uur en geef jullie vrede.
27 “Zo zullen zij Mijn naam op de kinderen van Israël zetten, en ik zal hen zegenen.”
Toen de Joden in ballingschap gingen in Babylon, ging de Levitische priesterlijke afstamming verloren. Omdat iemand de Joden geestelijk moest dienen, ontstond de rabbijnse orde. Echter, de rabbijnse orde bracht ook een groot aantal andere door de mens gemaakte tradities in het jodendom op dit moment.
Marduk was de belangrijkste elohim (g-d) van babyloniërs. In de tijd dat Juda in ballingschap was, beschouwden de Babyloniërs marduk’s naam zo ‘heilig’ dat het niet uitgesproken moest worden. In plaats daarvan zouden de mensen hem ‘Bel’ noemen (wat ‘Heer’ betekent). Als we deze Babylonische term Bel (Heer) vergelijken met Ba’al (Heer), kunnen we zien dat ze allebei hetzelfde woord (Heer) zijn.
Hoewel de geschiedenis niet registreert hoe het gebeurde, stelt de legende dat de Babyloniërs de Israëlieten belachelijk maakten voor het hardop uitspreken van Jahweh’s naam, en ze ‘Yahoos’ noemden. Aangezien de rabbijnen vonden het belangrijk om te voorkomen dat Jahweh’s naam voor niets werd ontleend (zelfs door de Babyloniërs) stelden ze een uitspraak in dat Jahweh’s naam niet langer uitgesproken kon worden. In plaats daarvan, beslisten zij dat de Joden de substituuttermijn ‘Adonai’ (Meester) zouden moeten gebruiken, en de termijn HaShem (de Naam) werd goedgekeurd als substituut. Maar het vervangen van de term Meester of Heer overtreedt de bedoeling van het Derde Gebod, dat ons vertelt om de naam van Jahweh niet in puin te laten liggen, en het niet nutteloos te maken, hetzij door een gebrek aan gebruik, of door bedrog (of substitutie).
Strong’s OT:7723 shav’ (shawv); of shav (shav); van hetzelfde als OT:7722 in de zin van desolating; kwaad (als destructief), letterlijk (ruïne) of moreel (vooral bedrog); figuurlijk afgoderij (als vals, subjectief), nutteloosheid (als misleidend, objectief; ook adverbially, tevergeefs):
Toen de rabbijnen nog een stap verder gaan, veranderden ze ook Joshua’s naam. In het Hebraïsche denken worden namen die beginnen in de יה (‘Yah’) of ‘Yahu’ of ‘Yeho’) beschouwd als de Goddelijke Naam. Daarom, misschien met de beste bedoelingen om Jahweh’s naam te houden van wordt genomen tevergeefs, de rabbijnen oordeelde dat elke naam te beginnen met יה of יהו (zoals יהושע) moet het hooi (ה) verwijderd. Zo nam Joshua’s naam יְהוֹשֻׁעַ een andere vorm aan.
Zoals we zagen in Rechters 2:7, joshua’s naam is gespeld op twee verschillende manieren: יְהוֹשֻׁעַ en יְהוֹשׁוּעַ. Door het gebruik van het zesletterformulier, maar het verwijderen van de letters Hay en Vav (הוֹ) om de naam van Jahweh te verbergen, wordt Joshua’s naam vervolgens gespelden ישוע door de regels van de Hebreeuwse grammatica veranderen ook de klinkerpunten.
יְהוֹשֻׁעַ = Yehoshua
יְהוֹשׁוּעַ = Yehoshua
יהושוע = Yehoshua
יֵשׁוּעַ = Yeshua
Deze verkorte vier letter vorm, ‘Yeshua’ (יֵשׁוּעַ) is de een vaak gebruikt in de Schrift na de Babylonische ballingschap. Ezra 3:2 legt bijvoorbeeld uit hoe Yeshua, de zoon van Yehotzadak, de eerste hogepriester van de Tweede Tempel, een altaar voor Jahweh bouwde.
| Ezra 3:2 2 Toen soeahua, de zoon van Yotzadak en zijn broeders de priesters, en Zerubbabel de zoon van Shealtiel en zijn broeders, ontstond en bouwde het altaar van de Elohim van Israël, om brandoffers op te bieden, zoals het is geschreven in de Thora van Moshe, de man van Elohim. |
2 וַיָּקָם יֵשׁוּעַ בֶּן יוֹצָדָק וְאֶחָיו הַכֹּהֲנִים וּזְרֻבָּבֶל בֶּן שְׁאַלְתִּיאֵל וְאֶחָיו וַיִּבְנוּ אֶת מִזְבַּח אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל | לְהַעֲלוֹת עָלָיו עֹלוֹת כַּכָּתוּב בְּתוֹרַת מֹשֶׁה אִישׁ הָאֱלֹהִים |
Soms verwerpen zij die geen Hebreeuws spreken het idee dat de naam Yehoshua met een ‘Yeh’ geluid kan beginnen. Dit argument is gewoonlijk gebaseerd op John 5:43, wat ons vertelt Yeshua kwam in de naam van Zijn Vader.
Yochanan (Johannes) 5:43
43 “Ik ben gekomen in de naam van Mijn Vader, en u ontvangt Mij niet. Als een ander in zijn eigen naam komt, dan ontvangt u hem.”
Volgens deze redenering:
- sinds Yeshua kwam in de naam van zijn vader Yahuweh, en sinds
- Yahuweh’s naam begint met een ‘Yah’ wanneer gespeld in het Engels, dan
- Yeshua’s naam moet ook beginnen met een ‘Yah’ (en niet een ‘Yeh’) in het Engels; en dus
- de spelling Yeshua is verkeerd, en die die op de naam Yeshua roepen worden niet opgeslagen, volgens dicteert van Handelingen 4:12.
Ma’asim (Handelingen) 4:12
12 “Noch is er redding in een andere, want er is geen andere naam onder de hemel gegeven onder de mensen waardoor we gered moeten worden.”
Het probleem is dat de Hebreeuwse uitspraak zich niet houdt aan de Engelse regels van de grammatica. Verder, zelfs als het hypothetisch deed, geeft het Engels verschillende geluiden aan het zelfde woord toe wanneer geplaatst in verschillende contexten. Het woord ‘krachtig’ klinkt bijvoorbeeld anders als het deel uitmaakt van het grotere woord ‘almachtig’. Ook de dipthong ‘ough’ neemt verschillende uitspraken bij gebruik in de woorden ‘bough’, ‘hoest’, ‘door’ en ‘trog’. Op vrijwel dezelfde manier kunnen de klinkergeluiden die aan verschillende medeklinkers in het Hebreeuws zijn toegewezen, ook veranderen wanneer de medeklinkers binnen het woord worden gewijzigd.
Als we John 5:43 in zijn grotere context lezen, kunnen we ook een belangrijke contextuele cue verzamelen:
Yochanan (Johannes) 5:43-44
43 “Ik ben gekomen in de naam van Mijn Vader, en u ontvangt Mij niet. Als een ander komt in zijn eigen naam, hem die u ontvangt.
44 Hoe u geloven, die eer van elkaar ontvangen en niet de eer zoeken die van de enige Elohim komt?
In context, toen Yeshua zei dat Hij in de naam van zijn Vader kwam, verwees Hij waarschijnlijk niet naar de uitspraak. Integendeel, Hij zei waarschijnlijk dat Hij kwam in de eer, autoriteit en karakter van zijn Vader.
OT:8034 shem (schande); een primitief woord [misschien eerder van OT:7760 door het idee van duidelijke en opvallende positie; vergelijk OT:8064]; benaming, als teken of gedenkteken van individualiteit; door implicatie eer, gezag, karakter:
KJV – basis, [in-] bekendheid [-ous], genoemd (-d), bekendheid, rapport.
Het is waarschijnlijk ook het idee van eer en gezag dat Yeshua in de Grote Commissie verwees.
Mattithyahu (Mattheüs) 28:18-20
18 En Yeshua kwam en sprak tot hen en zei: “Alle autoriteit is mij gegeven in de hemel en op aarde.
19 “Ga daarom en maak discipelen van alle naties, ze onder te dompelen in Mijn naam*,
20 hen te leren om alle dingen te observeren die ik u heb bevolen; en lo, ik ben altijd bij jullie, zelfs tot het einde van de leeftijd.” Amein, ik weet niet wat ik moet doen.
[*Want waarom we alleen onderdompelen in Yeshua’s naam, zie “Immersion in Yeshua’s Name Only,” in Nazarene Scripture Studies, Volume 3.]
Sommigen zijn van mening dat omdat de oorspronkelijke vorm van de naam van Yeshua vijf of zes letters had, de vijf of zes letterformulieren meer geschikt zijn. Dus, zelfs als een man Richard ervoor kiest om zichzelf Rijk te noemen, moeten we hem bij zijn volledige naam Richard noemen, uit eer en respect. Dit kan nooit verkeerd zijn, maar aangezien de vier lettervorm יֵשׁוּעַ vaak tijdens de tijd werd gebruikt Yeshua leefde, is het logisch dat dit de naam is Hij riep Zich. Dit is veel hetzelfde als een man de juiste naam in het Engels zou kunnen worden Richard, terwijl zijn vrienden zou kunnen noemen hem Richard, Rich, Rick of Dick. Om het even welke of elk van deze zijn de naam van Richard als hij verkiest om door hen te roepen, maar aangezien Yeshua in de Tweede Periode van de Tempel werd opgeheven, en aangezien de naam Yeshua werd (en wordt) beschouwd om de naam van Jahhuweh daarin te hebben, is dit waarschijnlijk de naam Yeshua geroepen Zelf.
Nochtans, onderwijzen de rabijnen een acroniem dat bedoeld is om een slur tegen de naam van Yeshua te zijn, en dit acroniem is verkeerd om te gebruiken. Dat acroniem is ‘Yeshu’ (ישו of יש”ו en het staat voor “y’mach shemi v’zichro” (יִמַּח שְׁמוֹ וְזִכְרוֹ), wat betekent, “Laat zijn naam en geheugen worden uitgewist.” Hoewel we dit acroniem niet kunnen goedkeuren, is het interessant dat de rabbijnen een acroniem zouden gebruiken dat lijkt op de naam van Yeshua’s vier letter. De gelijkenis van deze substituut schijnt om het idee te steunen dat Yeshua door de korte vier ettervorm van Zijn naam tijdens zijn leven ging.
We moeten toch rabbijnse scheldwoorden als ‘Yeshu’ vermijden, maar we moeten ook ‘genade’ geven aan anderen met betrekking tot hun gebruik van de namen. Terwijl wij het feit koesteren dat Jahweh Zijn naam aan ons heeft geopenbaard, is het slechts door de macht van Ruach HaQodesh (Reeks-apart Geest) dat om het even welk mens ooit de namen van Jahweh of Yeshua roept om te beginnen. Dus zolang ze de namen uitspreken als ze zich veroordeeld voelen, wie zijn wij om te betogen?
Zoals het gezegde van onze vaders: Mensen niet schelen hoeveel we weten, totdat ze weten hoeveel we zorg.
Mattithyahu (Matthew) 5:16
16 ‘Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken kunnen zien en uw Vader in de hemel verheerlijken.’
Liefde is het hart van de Thora. Als we geen liefde tonen voor onze broeders bij het bespreken van onze overtuigingen over de namen met hen, wat zullen onze broeders dan denken? En als we niet bereid zijn om gunst of ‘genade’ uit te breiden naar anderen, dan welke geest is in ons echt?
Ieder van ons zou moeten bidden om alleen gevuld te worden met Zijn liefde en bezorgdheid, zodat het van ons als getuige zal schijnen bij het bespreken van onze overtuigingen: en laten we het oordeel over de vraag of iemand anders gered is aan de enige die bevoegd is om te oordelen.
In Yeshua’s naam,
Amein, ik weet niet wat ik moet doen.
