“Dit is een automatische vertaling. Als u ons wilt helpen deze te corrigeren, kunt u een e-mail sturen naar contact@nazareneisrael.org.“
Hoewel de term Christen niet wordt gebruikt tot Handelingen 11, verschijnt de eerste thoraloze Christen waarschijnlijk zo vroeg als Teken 9:38. Daar waarschuwt Yochanan (Johannes) Yeshua voor een man die demonen uitwerpde in Zijn naam, maar die de discipelen niet volgde.
Marqaus (Mark) 9:38-39
Nu antwoordde Yochanan (Johannes) Hem en zei: “Leraar, wij zagen iemand die ons niet volgt om demonen uit te werpen in Uw naam, en wij verbood hem omdat hij ons niet volgt.”
39 Maar Yeshua zei: “Verbied hem niet, want niemand die in Mijn naam een wonder verricht, kan spoedig daarna kwaad over Mij spreken.”
Waarom was deze man waarschijnlijk de eerste christen? Het antwoord ligt in het begrijpen wat het betekent om de Messias te volgen. Het christendom leert dat zolang we op de Messias geloven en Zijn naam oproepen, we Hem volgen. Met andere woorden, de Christenen onderwijzen dat zolang men denkt Dat Yeshua de Messias is, zij niet moeten lopen aangezien Hij liep, of de wet van Moshe (Mozes) houdt. (En in feite geloven de meeste Christenen dat de Messias de wet van Moshe heeft afgepakt.)
Marcus 9:38 laat ons zien dat de christelijke leer logischerwijs onmogelijk is. Als alles wat men moet doen om Yeshua te volgen zijn naam moet oproepen, hoe kon Yochanan dan zeggen dat er een man was die zelfs demonen uitwerpde in Yeshua’s naam, die Hem niet volgde? Het is duidelijk dat iedereen die een demon in De naam van Yeshua uitwerpt zijn naam (en gelooft op Hem) roept- en toch yochanan zei dat deze mens niet volgde.
De reden dat de christelijke kerk mist het merk is dat het gebruik maakt van de verkeerde definitie van het woord geloof. De kerk maakt gebruik van de Helleense (Griekse) definitie die is gebaseerd op gedachten in plaats van acties. In de Helleense gedachte kan denken en geloven synoniemen zijn – en daarom leert de christelijke kerk dat als we denken dat Yeshua de Messias is, we geloven dat Hij de Messias is – en dat deze gedachte genoeg is om ons te redden.
Het probleem met dit Helleense model is dat het niet vraagt om gehoorzaamheid aan een externe standaard (zoals de wet van Moshe). Zolang je denkt dat Yeshua de Messias is, denk je dat je rusten op welke dag van de week je maar wilt (en je doen wat je wilt). Het Helleense model zegt dat er niets te gehoorzamen valt.
De Hebreeuwse taal is daarentegen gebaseerd op functie en actie. Omdat het Helleense model tot een verkeerd resultaat leidt, verwerpen de Nazarenes het Helleense model als gebrekkig.
In het Hebraïsche denken werd de mens geschapen om zichzelf te zuiveren door Elohim’s wil te gehoorzamen (zoals gecodificeerd in de wet van Moshe). Daarom gaat een Hebreeuws ervan uit dat als we werkelijk in Hem geloven, we Zijn wetten zullen willen volgen – en omgekeerd, als we Zijn wetten niet volgen, is er geen bewijs dat we in Hem geloven (en daarom geloven we bij logische uitbreiding niet echt).
Het Hebreeuwse woord voor de wet is Thora. Dit woord wordt vaak vertaald als wet omdat de wensen van de Koning van het universum het gewicht van de wet dragen. Echter, het woord Thora eigenlijk vertaalt als instructies. In context verwijst het naar de instructies die aan de bruid Israël van Jahweh vijftig dagen worden gegeven nadat zij Egypte verliet. Het werd haar gegeven als een huwelijksverbond, waarop ze zei: “Dat doe ik.”
Shemote (Exodus) 19:8
8 Toen antwoordden alle mensen samen en zeiden: “Alles wat Jahweh heeft gesproken, zullen we doen.”
Het idee was dat als Israël Jahweh’s Thora zou volgen en zichzelf volgens haar zou zuiveren, ze hem aangenamer zou maken. Op die manier zou Jahweh haar voor altijd als bruid tot Hem willen brengen. De kinderen van Israël stemden in met deze voorwaarden toen ze zeiden: “Ik doe,” aan de voet van de berg Sinaï. In het licht van deze kennis, kunnen we zien waarom het problematisch is dat de christenen zouden zeggen dat het niet nodig is om de Thora te houden, vooral wanneer Moshe vertelt ons Jahweh gaf de Thora aan Israël voor haar eigen bestwil.
Devarim (Deuteronomium) 10:12-13
12 “En nu, Israël, wat heeft Jahweh uw Elohim van u gevraagd, behalve om Jahweh uw Elohim te vrezen, om op al Zijn wegen te lopen en Hem lief te hebben; en om Jahweh uw Elohim met heel uw hart, en met al uw ziel te dienen;
13 om de geboden van Jahweh en Zijn statuten te onderhouden, die ik u vandaag voor uw bestwil beveel.’
Het christendom gelooft dat de bruidegom kwam om de bruid te bevrijden van iets dat werd gegeven aan haar voor haar eigen bestwil- maar wat zin maakt dat?
Als we ons realiseren dat de koning van het universum ons zijn bruidsinstructies gaf zodat we een aangenamere bruid voor Hem konden worden, dan kunnen we passages zoals 1 Johannes 2:3-5 begrijpen, die ons vertellen dat tenzij we echt verlangen om de geboden van de Bruidegom te houden, we de Bruidegom niet echt kennen (of liefhebben).
Yochanan Aleph (1 Johannes) 2:3-5
3 En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen; als we zijn geboden onderhouden.
4 Hij die zegt: “Ik heb Hem gekend,” maar [who is] het niet onderhouden van Zijn Geboden is een leugenaar; en de Waarheid is niet in die ene.
5 Maar wie zijn woord houdt, werkelijk in deze is de liefde van Elohim geperfectioneerd: Hierdoor weten we dat we in Hem zijn.
Er wordt ons ook verteld dat thoraloosheid zonde is.
Yochanan Aleph (1 Johannes) 3:4
4 Wie zonde begaat, pleegt ook thoraloosheid; want zonde is thoraloosheid.
Als zonde is thoraloosheid, thoraloosheid is zonde. Daarom, als we zijn bruidsverbond niet gehoorzamen, zondigen we en heeft Hij geen reden om met ons te huilen.
Sommige Christenen zullen Johannes 3:16 citeren om te zeggen dat er geen noodzaak is om het echtelijke verbond na te komen, want zolang we op Yeshua geloven, hebben we het eeuwige leven.
Yochanan (Johannes) 3:16
16 Want Elohim hield zo van de wereld dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gaf; dat wie in Hem gelooft niet zou moeten vergaan, maar eeuwig leven zou moeten hebben.
Johannes 3:16 is duidelijk waar, maar we zagen al dat de christenen het woord “geloven” verkeerd definiëren. Merk op dat twintig verzen later, Johannes de Doper vertelt ons dat, tenzij we gehoorzamen aan de Zoon (die wil dat we zijn echtelijke verbond te houden), de toorn van Elohim zal blijven op ons (en we zullen niet worden genomen in het huwelijk). We zullen hier citeren uit de New American Standard Updated (NASU).
John 3:36 NASU
36 ‘Hij die in de Zoon gelooft, heeft het eeuwige leven; maar hij die de Zoon niet gehoorzaamt, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem staan.
De vertalers van koning Jakobus realiseerden zich echter niet dat de Thora het bruidsverbond is – dus misschien met de beste bedoelingen hebben ze Johannes 3:36 verkeerd vertaald.
| Johannes 3:36, KJV 36 “Hij die gelooft over de Zoon heeft het eeuwige leven: en hij die gelooft niet de Zoon zal het leven niet zien; maar de toorn van God bleef op hem.” |
BGT John 3:36 ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ ̓ ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ μένει ἐπ ̓ αὐτόν. |
De zinsnede “believeth not” is verkeerd vertaald. Het is Strong’s G#544, apeithoon (ṭπειγν), wat betekent dat we niet geloven, maar in de zin van moedwillige en perverse ongehoorzaamheid.
NT:544 apeitheo (ap-i-theh’-o); van NT:545; om niet te geloven (moedwillig en pervers):
KJV – niet geloven, ongehoorzaam, gehoorzamen niet, ongelovig.
De NASU-weergave is dus nauwkeuriger:
John 3:36 NASU
36 ‘Hij die in de Zoon gelooft, heeft het eeuwige leven; maar hij die de Zoon niet gehoorzaamt, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem staan.
Als het echtelijke verbond is weggedaan (zoals het Christendom suggereert), dan zou er niets moeten zijn om ongehoorzaam te zijn — maar duidelijk is er, of Johannes zou ons niet waarschuwen tegen moedwillige en perverse ongehoorzaamheid. Verder, als we de verwijzing naar NT:545 (hierboven) opzoeken, zien we dat we gewaarschuwd worden tegen ongehoorzaam zijn op een onveroverbare manier, of koppig zijn. Dit lijkt misschien een passende beschrijving van christelijke aandringen dat de wet wordt weggedaan.
NT:545 apeithes (ap-i-thace’); van NT:1 (als negatief deeltje) en NT:3982; niet overtuigend, d.w.z. contumacious:
KJV – ongehoorzaam.
Waarom leren christelijke apologeten dat de Thora een onmogelijke, onnodige last is die te moeilijk te houden is? Beseffen zij dan niet dat zij in tegenspraak zijn met wat de apostel Johannes in zijn eerste brief zei?
Yochanan Aleph (1 Johannes) 5:2-3
2 Hierdoor weten we dat we de kinderen van Elohim liefhebben: als we Elohim liefhebben en Zijn geboden onderhouden.
3 Want dit is de liefde van Elohim: dat we Zijn geboden onderhouden, en Zijn geboden zijn niet belastend.
Als we van Yeshua houden, is het geen last om te doen wat hij vraagt – het is een vreugde. Verder, als de Zoon van de levende Elohim wil dat we ons voorbereiden om Zijn bruid te worden, is het geen last, maar een sensatie!
De Nazarenes vinden De geboden van Yeshua niet belastend, omdat zij van hun Echtgenoot houden, en willen Hem op elke manier tevreden stellen zij kunnen. Dus waarom verheugen de christenen zich over de gedachte om bevrijd te worden van Zijn echtelijke verbond? (En welke van deze twee filosofieën lijkt meer gemotiveerd door de liefde voor de Bruidegom?)
De kerk leert dat de Messias kwam om de Thora aan het kruis te nagelen (en daarom zijn er geen geboden meer om te gehoorzamen). Ze leren ook dat het verlangen om Elohim’s geboden te gehoorzamen is legalisme, en moet strikt worden vermeden. Maar waarom leren ze dit? Realiseren zij zich niet dat zij Yeshua rechtstreeks tegenspreken, die ons in de duidelijkste termen vertelden niet te denken dat Hij was gekomen om de Thora te vernietigen (maar slechts om een deel van de profetieën te vervullen)?
Mattityahu (Matthew) 5:17-19
17 “Denk niet dat ik kwam om de Thora of de profeten te vernietigen. Ik ben niet gekomen om te vernietigen, maar om te vervullen.
18 Want ik zeg u zeker, totdat hemel en aarde voorbij gaan, zal één jotor of één tititle geenszins van de Thora overgaan totdat alles vervuld is.
19 Wie daarom een van de minste van deze geboden doorbreekt en de mensen zo onderwijst, zal het minst in het koninkrijk van de hemel worden genoemd; maar wie dat doet en hen onderwijst, zal groot genoemd worden in het koninkrijk des hemels.
Er zijn vele profetieën in de Thora en in de Profeten, en Yeshua kwam om een aantal van hen te vervullen – nog anderen moeten nog worden vervuld. Yeshua zei niet te denken dat Hij kwam om hen af te doen. In feite waarschuwt Hij ons duidelijk dat wie een van de minste geboden breekt en de mensen zo onderwijst, het minst in het koninkrijk van de hemel zal worden genoemd.
Ironisch genoeg, wanneer geconfronteerd met de woorden van Yeshua, zullen vele Christenen door de brieven van Shaul (Paul) zoeken, zoekend iets zij kunnen gebruiken om de woorden van Yeshua weg te verklaren. Op de vraag waarom ze dit doen, hebben ze geen goed antwoord.
Sommige Christenen zeggen de woorden van Shaul verklaren hoe wij de woorden van Yeshua zouden moeten interpreteren. Echter, dit is geen goede beurs. De apostel Petrus (Kepha) waarschuwde ons dat Shaul’s geschriften moeilijk te begrijpen waren – en dat er zelfs in zijn tijd een groep “onbeladen en onstabiele” gelovigen was die Shaul’s woorden verdraaiden om een thoraloze agenda te rechtvaardigen.
Kepha Bet (2 Peter) 3: 15-17
15 En denk aan het lang lijden van onze Meester als verlossing [letterlijk: Yeshua], zoals ook onze geliefde broeder Shaul u schreef, volgens de wijsheid die hem is gegeven;
16 Zoals ook in al zijn brieven, spreken in hen over deze dingen, waarin sommige dingen zijn moeilijk te begrijpen, die de ononderwezen en onstabiele draai, om hun vernietiging, zoals ook de rest van de Schrift.
17 Dan geliefde, u bent gewaarschuwd, let op; opdat je niet geleid wordt door de fout van thoraloosheid, moet je uit je eigen standvastigheid vallen.
Laten we hier eens over nadenken – wie was het in de eerste eeuw die op Yeshua geloofde, maar die ook Shaul’s woorden verdraaide om te suggereren dat de Thora en de Profeten werden weggedaan? Zou het dezelfde groep mensen kunnen zijn die vandaag de dag op “Jezus” geloven en ons vertellen dat de woorden van “Paulus” ons vertellen dat de Thora en de Profeten zijn weggedaan?
Is het mogelijk dat de mensen die Kepha schreef om ons te waarschuwen waren de christenen? Ja, dat is precies het geval – en om te begrijpen hoe we onszelf kunnen beschermen tegen een dwaalspoor door de fout van de thoraloosheid, laten we meer te weten komen over de brieven van de apostel Shaul en waar de dierenoffers eigenlijk om gingen.
